അവ്യക്തഗീതം ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള (ഗദ്യകവിത)
ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള =>അവ്യക്തഗീതം ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള (ഗദ്യകവിത)
മഞ്ഞുതുള്ളിക്കു മന്ദഹസിക്കണം
ഒരു നിമിഷം!
പനിനീർപ്പൂവിനു പരിമളം പരത്തണം
ഒരു ദിവസം!
കാനനച്ചോലയക്കു കാഞ്ചനതന്ത്രികൾ മീട്ടണം
എന്നന്നേയ്ക്കും!
എന്‍റെ ശിഥിലഹൃദയത്തിനു കരയണം
"മതി", എന്ന മൗനഗാനനാളം
എന്‍റെ കർണപുടത്തിൽ വന്നലയ്ക്കുവോളം;
പരിതൃപ്തിയുടെ പരിമൃദുലാധരങ്ങൾ
ഹൃദയത്തിന്‍റെ അടിത്തട്ടിൽനിന്നും
ആ കണ്ണീരുറവിനെ ചുംബിച്ചെടുക്കുവോളം!
എന്തിന്?...
ചിലർ പറയും, "വൃഥാ!"
അതാ ഒരവ്യക്തസ്വരം:
"വെറുതെയൊന്നുമല്ല!"
പ്രേമം!
ഹിമകണികയുടെ ഒരു മധുരസ്വപ്നത്തിന്
അവൾ കൊടുത്ത ഓരോമനപ്പേരാണത്!
അവൾക്കറിയാം,
മുൻപും പിൻപും ഇരുളാണെന്ന്
വെറും ഇരുൾ!
ആ ഒരൊറ്റ നിമിഷം മാത്രമേ
അവളുടെ സ്വന്തമായിട്ടുള്ളൂ.
ആ രാഗിണി അതിനെ പാഴാക്കിയില്ല.
ആ മധുര സ്വപ്നത്തെ അവൾ സ്മരിച്ചു.
അതിനെ അവൾ വാസ്തവമാക്കി;
അതേ, അവൾ ഒന്നു മന്ദഹസിച്ചു.
സംസാരസാഗരം മുഴുവൻ
അതിൽ നിഴലിച്ചു.
സർവവും കഴിഞ്ഞു – അന്ധകാരമായി!
അവൾ നിത്യസുഷുപ്തിയുടെ മടിത്തട്ടിൽ
ശിരസ്സണച്ചു!
ആനന്ദം!
മലർവല്ലരിയിൽ അങ്കുരിച്ച
മനോജ്ഞമുകുളത്തിന്‍റെ
മുദ്രാവാക്യമാണത്.
ആഴിയിൽ മറയുവാൻ ഒരുമ്പെടുന്ന അരുണൻ
അന്ത്യകിരണങ്ങളാൽ
ആ ലതയെ അവസാനമായി ആലിംഗനം ചെയ്തുകൊണ്ട്.
ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടു.
ഒരു കൊച്ചോമന മുകളും –
എന്താണാവോ അതിന്‍റെ സ്ഥിതി?
ഈ നിഷ്കളങ്കയ്ക്കറിഞ്ഞുകൂടാ ലോകമെന്തെന്ന്!
ദിനമണി അപ്പോൾത്തന്നെ കുറിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു
ആ പൂമൊട്ടിന്‍റെ ജാതകം.
അവളുണ്ടോ അതറിയുന്നു?
ചന്ദ്രികാധവളമായ നിശാവേളകളിൽ,
അവിശ്വസനീയവും,
എന്നാൽ, ആനന്ദ സന്ദായകവുമായ ഒരു സ്വപ്നത്തെ,
ആ ഇളംകോരകം
ആവർത്തിച്ചാവർചത്തിച്ചു കണ്ടു.
ആനന്ദാതിരേകത്താൽ,
അവളൊന്നു പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി!
ആനന്ദം!
എവിടേയും അതിന്‍റെ തിരതല്ലൽ!
അവൾ വിചാരിച്ചു:
"ജീവിതം ക്ഷണികം!
എങ്കിലും, അമൂല്യം!
അതിനെ പരിപൂർണമാക്കണം
ഒരു ദിവസംകൊണ്ട്!"
നിസ്വാർത്ഥയായ അവൾ,
തനിക്കുള്ള സർവസ്വവും ലോകത്തിന്റെ മുമ്പിൽ കാഴ്ചവെച്ചു.
"അയ്യ!" – അവൾ പിറുപിറുത്തു;
"ലോകസേവനം എത്ര പരമാനന്ദകരം!
എനിക്കെന്നും ഇതുപോലെ ചെയ്യുവാൻ സാധിച്ചെങ്കിൽ!"
എന്നും!
എന്തു ഫലം?
ഏതോ ഒരദൃശ്യഹസ്തം,
അടിയിൽ അവൾക്കുള്ള അന്ത്യതല്പവും വിരിച്ചു
കാത്തിരിക്കയാണ്.
അവൾ പാടുന്ന ആ അവസാനഗാനത്തിന്‍റെ
പരിസമാപ്തിയാകേണ്ട താമസം
അങ്ങു വിളിക്കുവാൻ!
അവളുടെ ജാതകത്തിനു യാതൊരു പിഴയുമില്ല.
ആ പരിപാവന ഹൃദയം!
അതു പരിപൂർണതയിൽ ലയിച്ചു.
"എങ്ങനെ?"
എങ്ങനെയെന്നോ?
ആ ഹൃദയപരിമളമല്ലാതെ,
മറ്റെന്താണ്?
മന്ദപവനനിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്ന്
പരിസരങ്ങളെ പരിരംഭണംചെയ്യുന്നത്?...
Manglish Transcribe ↓
Idappalli raaghavan pilla =>avyakthageetham idappalli raaghavan pilla (gadyakavitha)
manjuthullikku mandahasikkanam
oru nimisham! Panineerppoovinu parimalam paratthanam
oru divasam! Kaananaccholayakku kaanchanathanthrikal meettanam
ennanneykkum! Enre shithilahrudayatthinu karayanam
"mathi", enna maunagaananaalam
enre karnapudatthil vannalaykkuvolam;
parithrupthiyude parimrudulaadharangal
hrudayatthinre aditthattilninnum
aa kanneeruravine chumbicchedukkuvolam! Enthin?... Chilar parayum, "vruthaa!"
athaa oravyakthasvaram:
"verutheyonnumalla!"
premam! Himakanikayude oru madhurasvapnatthinu
aval koduttha oromanapperaanathu! Avalkkariyaam,
munpum pinpum irulaanennu
verum irul! Aa orotta nimisham maathrame
avalude svanthamaayittulloo. Aa raagini athine paazhaakkiyilla. Aa madhura svapnatthe aval smaricchu. Athine aval vaasthavamaakki;
athe, aval onnu mandahasicchu. Samsaarasaagaram muzhuvan
athil nizhalicchu. Sarvavum kazhinju – andhakaaramaayi! Aval nithyasushupthiyude maditthattil
shirasanacchu! Aanandam! Malarvallariyil ankuriccha
manojnjamukulatthinre
mudraavaakyamaanathu. Aazhiyil marayuvaan orumpedunna arunan
anthyakiranangalaal
aa lathaye avasaanamaayi aalimganam cheythukondu. Oru neduveerppittu. Oru kocchomana mukalum –
enthaanaavo athinre sthithi? Ee nishkalankaykkarinjukoodaa lokamenthennu! Dinamani appoltthanne kuricchittundaayirunnu
aa poomottinre jaathakam. Avalundo athariyunnu? Chandrikaadhavalamaaya nishaavelakalil,
avishvasaneeyavum,
ennaal, aananda sandaayakavumaaya oru svapnatthe,
aa ilamkorakam
aavartthicchaavarchatthicchu kandu. Aanandaathirekatthaal,
avalonnu potticchiricchupoyi! Aanandam! Evideyum athinre thirathallal! Aval vichaaricchu:
"jeevitham kshanikam! Enkilum, amoolyam! Athine paripoornamaakkanam
oru divasamkondu!"
nisvaarththayaaya aval,
thanikkulla sarvasvavum lokatthinte mumpil kaazhchavecchu.
"ayya!" – aval pirupirutthu;
"lokasevanam ethra paramaanandakaram! Enikkennum ithupole cheyyuvaan saadhicchenkil!"
ennum! Enthu phalam? Etho oradrushyahastham,
adiyil avalkkulla anthyathalpavum viricchu
kaatthirikkayaanu. Aval paadunna aa avasaanagaanatthinre
parisamaapthiyaakenda thaamasam
angu vilikkuvaan! Avalude jaathakatthinu yaathoru pizhayumilla. Aa paripaavana hrudayam! Athu paripoornathayil layicchu.
"engane?"
enganeyenno? Aa hrudayaparimalamallaathe,
mattenthaan? Mandapavananil alinjuchernnu
parisarangale parirambhanamcheyyunnath?...